مکارم الأخلاق- به نقل از امام رضا
علیهالسلام در پاسخ و پرسش با یکى از یارانش در مورد بَهَک: ماش تازه را
در هنگام خاصّ خودش فراهم کن و آن را با برگش بکوب و آب آن را بگیر و
ناشتا بخور و بر روى محلّ بَهَک نیز بمال.
آن مرد مىگوید: این کار را انجام دادم و بهبود یافتم.
* بهک
همانند پیسى، سفیدىاى است که بر خلاف رنگ پوست، بر آن ظاهر مىشود؛ ولى
خود پیسى نیست. علاّمه مجلسى مىگوید: پیسى بر دو گونه است: سفید و سیاه،
و همچنین است بهک. تفاوت میان این دو نیز آن است که بهک به پوست محدود
مىشود و به گوشت نمىرسد؛ امّا هر دو نوع پیسى به گوشت نیز سرایت
مىکند.
متن حدیث:
مکارم الأخلاق عَنِ الإمامِ الرِّضا علیهالسلام:
- وسَأَلَهُ بَعضُ
أصحابِهِ عَنِ البَهَقِ: خُذِ الماشَ الرَّطبَ فی أیّامِهِ، ودُقَّهُ مَعَ
وَرَقِهِ، وَاعصِرِ الماءَ، وَاشرَبهُ عَلَى الرِّیقِ، وَاطلِهِ عَلَى
البَهَقِ.
قالَ: فَفَعَلتُ، فَعوفیتُ.
«مکارم الأخلاق،ج 1،ص406 -بحارالأنوار، ج66،ص256-دانش نامه احادیث پزشکی،ج 1ص514»