کردار امام رضا علیه السلام
ابراهیم بن عباس مى گوید: من هرگز ندیدم حضرت رضا(ع) به کسى ظلم کند یا سخن کسى را قطع نماید یا حاجت کسى را در صورت قدرت رد کند یا در مجلسى پاهاى خود را دراز کند یا به نشانه بى احترامى نسبت به کسى، تکیه دهد یا بنده هاى خود را ناسزا گوید یا آب دهان خود را بیرون بریزد یا صدایش را به قهقهه بلند کند؛ بلکه خنده آن حضرت تبسّم بود.
وقتى براى آن حضرت سفره مى انداختند،
تمام بندگان و خدمتگزاران خود، حتى دربانان و چوپانها را در سر همان سفره
مى نشاند. خواب آن حضرت بسیار کم و بیدارى اش زیاد بود و بسیارى از شب ها
تا به صبح نمى خوابید.
روزه هاى مستحبى بسیار مى گرفت و
هرگز سه روز روزه را در یک ماه ترک نمى کرد و مى فرمود که آن روزه دهر
است و آن روز پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر و چهارشنبه اول از دهه دوم هر ماه
است. صدقات سرى آن حضرت بسیار بود و اکثرا آنها را در شبهاى تار- بدون
مهتاب- انجام مى داد. هر کس گمان کند که مانند آن حضرت را دیده است او را
تصدیق نکنید.
ابن ابى عباد، وزیر مامون، شیوه زندگى امام(ع) را چنین یادآور شده است:
"حضرت
على بن موسى(ع) در تابستان روى حصیر مى نشست و فرش او در زمستان نوعى پلاس
بود، دور از چشم مردم جامه خشن مى پوشید و هنگام رویارویى با مردم، لباس
معمولى مى پوشید تا خودنمایى به زهد، تلقى نشود."
عطر اخلاق امام(ع)، در نسیم شعر شاعران
ادامه مطلب ...
تمام مدت سی و پنج سال امامت امام موسی کاظم علیه السلام با حوادث و فراز و نشیبهای سیاسی آمیخته بود. بیشتر زندگانی ایشان در زندانهای هارون الرشید سپری شد. امام رضا علیه السلام در تمامی مدتی که امام کاظم علیه السلام زندانی بودند دستیار و پشتوانه استوار پدر در حوادث سیاسی فرهنگی بودند. شریک غمها و رنجهای پدرشان بودند هرگز در برابر قدرتطلبان هوس باز، خودشان را تسلیم نکردند. ایشان راه پدر را ادامه دادند و مردم را به شدت از یاری رساندن و کمک به خلفای طاغوتی دور میکردند. چون امام کاظم علیه السلام بیشتر عمر شریفشان در زندانها سپری شد، امام رضا علیهالسلام مسئول نگهداری خانواده ایشان بودند،
ادامه مطلب ...
حضرت علی بن موسی الرضا (ع) مانند دیگر پیشوایان معصوم علیهم السلام به زیور فضایل اخلاقی و کمالات نفسانی آراسته و از هر گونه زشتی و پلیدی و رذایل اخلاقی منزه بود و در این راه گفتار و رفتارش الگو سرمشق دیگران بود. اینک بخشی از خصوصیات فردی و مکارم اخلاقی آن حضرت:
الف ـ زهد و عبادت
پیشوای هشتم (ع) در زهد و پارسایی و پرستش پروردگار، یگانه ی عصر خود
بود و زر و سیم دنیا و مناصب اجتماعی و حکومتی در برابر مقام عبودیت و
پارسایی او هیچگونه ارزشی نداشت. «محمد بن عباد» درباره ی زهد و ساده
زیستی امام (ع) می گوید:
حضرت فرمود: ساکت باش! پروردگار تبارک و تعالی یکتاست و پدر و مادر ما (آدم و حوا) یکی هستند و پاداش هر کس هم به اعمال اوست.
منبع : قصه های تربیتی چهارده معصوم علیهم السلم نوشته : محمدرضا اکبری
یونس با حالتى غمگین و چشمى گریان وارد شد و حضرت را مخاطب قرار داد و اظهار داشت :
ادامه مطلب ...